Que seiga bueno l’orache ta ra chen con rasmia
que d’a fosca tierra quita l’augua y fa lumbre,
u en o rudiosa margen mana paz.
Sagardiana
En que poco plega o suenio
si a paz nos acompaña.
Sagardiana
Simpla borraina
que a lei d’arzilla manas dende o suelo.
O pan , a luz y l’augua
amanezen cada día con tu saya blanca.
Simpla borraina,
d’abelletas territorio.
Sagardiana
Grazias a toz por ixos comentarios zagueros que no iba poder publicar dica agora. A perdonar por o retraso, demano desincusas. Adedico iste chiquer poema a toz busotros. Ai! y grazias por estar astí.
O mío lugar, ya no i ye;
s’afogó en o zienego.
S’amortón a chenta, l’aire
as risas, os pasos,
o mormor d’a fuen…
E a penar de tot e con ixo
a mía sangre de piedra, fizo
que nunca no yo reblase
ni una mica.
Astí soi, plantada
goyosa de alentar
por denzima l’augua.
E a mucha onra!
Sagardiana
O zielo e o infierno.
A libertá.
Un anchel.
Un diaple.
Quí ye ixe qui soy?
diaple u anchel?
anchel u diaple?
Sagardiana
Amaneze, borrasca, tiempo nublo
una grán notizia
cruzas? pasan as grudas
¿ta qué marchar? tiempo muerto
dos menutos a pré d’uno. Eternidá.
Sagardiana
Ye berdá ixo que m’amostrón n’a escuela?
Ixo que leyé n’os libros?
Ixo que m’en dijón pai e mai?
Ixo que yaya m’en contó?
En ye berdá ixo que deziban toz
que yera berdá?
Si no estase berdá…
ta que tanto aprender?
E si estase zierto
que a berdá s’aprende…
cuala berdá ye ixa que s’amaga n’o papel?
A buena berdá?
A berdá ofizial?
A berdá a meyas tintas?
A mala berdá?
A berdá berdá?
Sagardiana
A tierra ye un chiquer planeta
d’una estrela chicota,
en o canto d’una galaxia mediana
adintro d’un uniberso
de trillones
trillones…
…trillones
de galaxias
con estrelas
e planetas…
Adintro d’ista piedreta
chiramos por l’uniberso.
Sagardiana
«M’aganaría estar pino»
M’aganaría estar pino d’un mon de lo Pirineo,
pa meterme todo blanco con la nieu de lo ibierno.
Si fese fagüeño, chuflase l’ausín
u sofla ixe zierzo, yo plantau aquí…
Yo plantau aquí.
Y en plegar a premabera, de acuquetas emplenarme,
izando ras rezias trallas, pa fesen niedos as abes.
Si fese fagüeño, chuflase l’ausín
u sofla ixe zierzo, yo plantau aquí…
Yo plantau aquí.
Os corders pa lo berano, chunto a yo s’acocharían,
acalorando en a sompra en que estiese meyodía.
Si fese fagüeño, chuflase l’ausín
u sofla ixe zierzo, yo plantau aquí…
Yo plantau aquí.
El otoño yo i bería, de colors, como as fogueras
as faus, caxicos y yo, tremolinos y nogueras.
Si fese fagüeño, chuflase l’ausín
u sofla ixe zierzo, yo plantau aquí…
Yo plantau aquí.
Y lo ibierno si benise, trozandonos pa bagueras
no i fa falta, diziría,
que no i quedan chamineras.
Si fese fagüeño, chuflase l’ausín
u sofla ixe zierzo, yo plantau aquí…
Yo plantau aquí.
N’iste enlaze sentirez a a canta:
http://www.goear.com/files/external.swf?file=8f24c8b
Sagardiana
Lo treballo ye l’alazet d’una bida digna.
En istos tiempos que corren, suena ista canta.
Istas bozes suenan igual como antis.
Igual como antis, toz os treballos
son l’alazet d’a dignidá.
Sagardiana
A mosica d’o bideo ye d’a Bullonera, que chunto a Carbonell y Labordeta, desancharon por iste país en tiempos de sequera, muitas letras d’animo y protesta.