… de abelletas territorio
Simpla borraina
que a lei d’arzilla manas dende o suelo.
O pan , a luz y l’augua
amanezen cada día con tu saya blanca.
Simpla borraina,
d’abelletas territorio.
Sagardiana
Grazias a toz por ixos comentarios zagueros que no iba poder publicar dica agora. A perdonar por o retraso, demano desincusas. Adedico iste chiquer poema a toz busotros. Ai! y grazias por estar astí.
Canta de Labordeta en Lengua Aragonesa
«M’aganaría estar pino»
M’aganaría estar pino d’un mon de lo Pirineo,
pa meterme todo blanco con la nieu de lo ibierno.
Si fese fagüeño, chuflase l’ausín
u sofla ixe zierzo, yo plantau aquí…
Yo plantau aquí.
Y en plegar a premabera, de acuquetas emplenarme,
izando ras rezias trallas, pa fesen niedos as abes.
Si fese fagüeño, chuflase l’ausín
u sofla ixe zierzo, yo plantau aquí…
Yo plantau aquí.
Os corders pa lo berano, chunto a yo s’acocharían,
acalorando en a sompra en que estiese meyodía.
Si fese fagüeño, chuflase l’ausín
u sofla ixe zierzo, yo plantau aquí…
Yo plantau aquí.
El otoño yo i bería, de colors, como as fogueras
as faus, caxicos y yo, tremolinos y nogueras.
Si fese fagüeño, chuflase l’ausín
u sofla ixe zierzo, yo plantau aquí…
Yo plantau aquí.
Y lo ibierno si benise, trozandonos pa bagueras
no i fa falta, diziría,
que no i quedan chamineras.
Si fese fagüeño, chuflase l’ausín
u sofla ixe zierzo, yo plantau aquí…
Yo plantau aquí.
N’iste enlaze sentirez a a canta:
http://www.goear.com/files/external.swf?file=8f24c8b
Sagardiana
«Predator global» versus «money, money, money»
A la de una…
A la de dos…
A la de tres…
Soi umano, e qué?
Sagardiana
Bideo de Greenpeace…a cruz d’a berdá
As imachens pueden ferir a tuya sensibilidá…
As sensibilidaz poderban fer que isto nunca no estase zierto.
U alcaso
as sensibilidaz podemos fer que isto no pase nunca no pas.
Sagardiana
Mil trazas de andar
Mil caras en tiene l’ambiesta.
Con mil güellos s’en puede mirar.
De mil trazas marchar
por o mismo camín.
Mil piez írán t’adebán
por ista endreza.
Mil endrezas igual que ista en hay
cobaxo d’o mirar cutio
d’as fuellas d’o tiempo.
………
Puyán t’a muga de Okendo, dende Santa María Eremutako en Laudio, Araba. O retrato ye d’o mío «chirmán d’a plebia»Juan Mari en l’agüerro 2009.
D’un retrato i feito mil…
Sagardiana
An paran as rosas?
En tiempos de brioletas
con zillos que de plebias
premabera encara, cosa nunzian…
as rosas ya se aparan
coloradas, dentre as fuellas
que rechitan y as biellas punchas.
Sagardiana
Selba d’agüerro en Chistau
Grazias por a correuzión, Rafel
pero, ta yo que…Chistau no en porta, de tochez, denguno.
(creigo, eh)
Sagardiana
Quema de San Gregorio…unatra algarada
Cualsiquier puesto d’o mon
que se’n quema…
Ista bez, San Gregorio
O fumo d’a quema que campa por a Ribera Alta
y as Zinco Billas.
Asinas s’en bei,
a ixo d’as ueito y meya d’a tardi,
dende a Laberca de Loreto
en a Plana de Uesca.
Y asinas puede estar qué
bella curruca zarzera
igual que ista, d’atra quema,
en i aiga teniu a suerte
de escapar…
Encara que, puede estar que solo qué
de momento.
Qué pena.
Sagardiana
Luminetas
No todo ye lo que aparenta…
Ye a mar?
No, no pas.
No ye a mar d’auguas salatas, no.
Ye a boira preta, mesa n’a Plana de Uesca.
………
Chiran as ruedas?
Qué u quí en fá chirar?
………
Un gúetre bolán e a suya sompra?
No, no pas.
Son dos güetres, bolán por Badiello…
Solo que uno en biene y l’altro se’n ba.
………
Os ruellos s’enruellan?
Luminetas d’os tuyos güellos?
………
´Flors de cotón?
No, no pas.
Ye a zaguera nieu d’abiento, n’a Sierra de Bonés,
amorosiando as matetas de cabezuda.
(Ta o día d’os Inozens, ta que nunca no pas, nos dexemos d’engañar con a primera bista…Encara que, de begadas, sigan millors os suenios que a reyalidá)
Sagardiana
Ababol d’a Bal d’a Garona
Así de poliu i yera iste ababol en o sembrau, ista premabera, con la d’augua que en ba caer por as articas.
Ista tardi, en primers d’agosto, me’n fue a dar buelteta por a Bal…y en trobé muitismo ganau suelto por o camín, bacas y betiellos.
N’a Pardinilla de Bentue, una pila caballos.
Por as margenes, bella perdíz con 6 u 7 perdiganas dezaga, pizpiretas y bien cutietas.
A yo, en agosto, no me se feguraba mesejante espectaclo.
Atras puendas l’ambista yera mas secarrera, pero as plebias d’abril ban benir a meter ista color.
As obellas y a crabetas por o río feban musiqueta, sonaban una bentena d’esquilas y un esquilón, cobaxo a Garoneta Biella,mientres un aire de pelicula remenaba as fuellas d’os buchos, sanguiños, salzeras, azerolleras y caxicos.
Dimpués buelta ta casa, con o peito y os libianos bien fartos d’aire puro y o corazón goyoso de saper que a mía bal encara ye biba.
Grazias por ixo, a la chen que i bibe y en fa florezer cada día.
L’ababol bá por els y ellas.
Salú.
Sagardiana
Desincusas:
O benién post, no sé si ye estau escrito entre que en beniba y se’n iba un tierratremol por istas sierras.
A cosa ye que, de sopetón, cuan en beigo publicau, astí, debán d’os güellos…Qué algarada!
Ya en beyerez, zinco u seis fotos d’un fayar…en catafila…una ringlera copias en metá d’o testo…
Ixo me pasa por no mimarme-ne a bista preleminar. Qué torrollón!
Bueno, solo que ta demanarboz desincusas son istas líneas.
Salú y a plantar fuerte!
Sagardiana
(A catafila fotos ya no i ye. A la fin me he metido a parar una miajeta o post. Ah! Y de tierratremol, cosa.)
Tresoros
A istas alturas, por as selbas d’azirons y fayos, en os pacos d’os puestos más alteros d’a sierra, amanexen tresoros.
Por cualsiquier rincon asuman os fongos…azuls, pardos, de todas as colors…si ye año d’augua.
En que plegan as primers tronadas de l’estíu a fiesta prenzipia…a ulor a mon chupiu, os rayez de llum por entre meyo as fuellas, que baxan ta amorosiar o suelo…a molsa en os cantos d’as piedras, a canta de l’aire por a selba.
Si toz puyaz por o lugar d’Arguis, en pasar as casas, por a carretera que’n ba ta Bentué de Rasal, en o primer esbarre a mán cucha pillarez una endreza que puya enta un d’os millors rincons de toda la redolada… a selba de fayos de Gratal.
Dende astí alto, se’n puede bier toda la Plana de Uesca y a Sotonera y en días clariscos…o Moncayo.
O pico de Gratal y o món Peiró son os zaguers reductos de clima ozeanico, más enta l’orien, n’as sierras esteriors de Uesca.
Por ixo, que i bi ye iste fayar, amostrando a suya berdor d’entre as calizas.
Si toz cuaca de benir…por astí i soy, a la fresqueta d’un buxo.
Sagardiana