De qué son feitas?
– A qué cosa que aturas?
N’on beyes que n’hai tronada?
No podemos bolar n’istas malas boiras!
– Dexa que m’en quede alufrán
de que son feitas
ixas zendellas que m’ espantan.
– E si a berdá t’aconorta?
– Allora habré de marchar t’adebán
sin miedo a o miedo.
Sagardiana
… de abelletas territorio
Simpla borraina
que a lei d’arzilla manas dende o suelo.
O pan , a luz y l’augua
amanezen cada día con tu saya blanca.
Simpla borraina,
d’abelletas territorio.
Sagardiana
Grazias a toz por ixos comentarios zagueros que no iba poder publicar dica agora. A perdonar por o retraso, demano desincusas. Adedico iste chiquer poema a toz busotros. Ai! y grazias por estar astí.
Mediano…sublido e onra
O mío lugar, ya no i ye;
s’afogó en o zienego.
S’amortón a chenta, l’aire
as risas, os pasos,
o mormor d’a fuen…
E a penar de tot e con ixo
a mía sangre de piedra, fizo
que nunca no yo reblase
ni una mica.
Astí soi, plantada
goyosa de alentar
por denzima l’augua.
E a mucha onra!
Sagardiana
Quí ye ixe qui soy?
O zielo e o infierno.
A libertá.
Un anchel.
Un diaple.
Quí ye ixe qui soy?
diaple u anchel?
anchel u diaple?
Sagardiana
Paxaro e yerbalinias
Amaneze, borrasca, tiempo nublo
una grán notizia
cruzas? pasan as grudas
¿ta qué marchar? tiempo muerto
dos menutos a pré d’uno. Eternidá.
Sagardiana
Ye berdá?
Ye berdá ixo que m’amostrón n’a escuela?
Ixo que leyé n’os libros?
Ixo que m’en dijón pai e mai?
Ixo que yaya m’en contó?
En ye berdá ixo que deziban toz
que yera berdá?
Si no estase berdá…
ta que tanto aprender?
E si estase zierto
que a berdá s’aprende…
cuala berdá ye ixa que s’amaga n’o papel?
A buena berdá?
A berdá ofizial?
A berdá a meyas tintas?
A mala berdá?
A berdá berdá?
Sagardiana
A nuestra casa
A tierra ye un chiquer planeta
d’una estrela chicota,
en o canto d’una galaxia mediana
adintro d’un uniberso
de trillones
trillones…
…trillones
de galaxias
con estrelas
e planetas…
Adintro d’ista piedreta
chiramos por l’uniberso.
Sagardiana
Canta de Labordeta en Lengua Aragonesa
«M’aganaría estar pino»
M’aganaría estar pino d’un mon de lo Pirineo,
pa meterme todo blanco con la nieu de lo ibierno.
Si fese fagüeño, chuflase l’ausín
u sofla ixe zierzo, yo plantau aquí…
Yo plantau aquí.
Y en plegar a premabera, de acuquetas emplenarme,
izando ras rezias trallas, pa fesen niedos as abes.
Si fese fagüeño, chuflase l’ausín
u sofla ixe zierzo, yo plantau aquí…
Yo plantau aquí.
Os corders pa lo berano, chunto a yo s’acocharían,
acalorando en a sompra en que estiese meyodía.
Si fese fagüeño, chuflase l’ausín
u sofla ixe zierzo, yo plantau aquí…
Yo plantau aquí.
El otoño yo i bería, de colors, como as fogueras
as faus, caxicos y yo, tremolinos y nogueras.
Si fese fagüeño, chuflase l’ausín
u sofla ixe zierzo, yo plantau aquí…
Yo plantau aquí.
Y lo ibierno si benise, trozandonos pa bagueras
no i fa falta, diziría,
que no i quedan chamineras.
Si fese fagüeño, chuflase l’ausín
u sofla ixe zierzo, yo plantau aquí…
Yo plantau aquí.
N’iste enlaze sentirez a a canta:
http://www.goear.com/files/external.swf?file=8f24c8b
Sagardiana
Crisis Predator
A fambre a por l’ombre
con l’angruzia en biene.
Crisis.
D’os xutos cuerpos arguellaus
ordeñan sangre as bestias.
Crisis.
L’angruzia a por más sangre
plegar s’en siente.
Crisis.
Y a fura mantis, manetas de teresa,
mincha, bibe y bebe
d’a sangre d’a fambre.
Crisis
Sagardiana
Bukowski
No en faigas
diz Bukowski.
No en faigas
a no estar que o sol
aflame as tuyas tripas…
………
O bideo ye d’un amigo de Madrid, poeta. O testo que en leye ye de Charles Bukowski, un atro poeta.
Sagardiana
Fridor mineral
A birabola parda de l’urmo espullau
en abril baxaba.
Igual que una fuella
bolito ent’o suelo endrezaba;
Dende os camals que ro zielo tocan
enta ra tronca que a os camals refirma.
Dende a tronca enta o fridor mineral
d’a guega d’o suelo y más tabaxo;
si ese podíu más entabaxo.
As colors y a guambra
a ra fín d’o biache
debuxón n’o suelo ro mío corazón cayíu.
………
Retrato feito en l’armita de Loreto ayer 2 de abril. En primeras pensé que yera una fuella de l’urmo que en hay en a plazeta, pero dimpuesas paré en a cuenta de que yera una birabola.
Sagardiana
Cosas d’a soledá
Solo que a mirar, s’amana.
Ni respiro. Solo que miro.
N’a soledá, iste paxarer,
cuasi me ampara d’o frío.
………
Ista tardi, en a Laberca de Loreto, yera mirán a danza d’as fochas cuan sentí una canta: «i uu, i uu».
Me miro t’alto y denzima de yo me se yera mirán iste paxarer.
Sagardiana
Yan {P} en biache
Cobaxo un zielo fosco
bolitos s’endrezan
ta un maitín
de luz.
Yan, sagardiana
Adedicau ta un amigo, muito buen amigo, ta un mayestro en l’arte d’a parola. Ta un amigo que ye luen, tan de luen como a mán. Y a más ta un amigo ta cutio. Grazias por estar astí, perén.