Crisis Predator
A fambre a por l’ombre
con l’angruzia en biene.
Crisis.
D’os xutos cuerpos arguellaus
ordeñan sangre as bestias.
Crisis.
L’angruzia a por más sangre
plegar s’en siente.
Crisis.
Y a fura mantis, manetas de teresa,
mincha, bibe y bebe
d’a sangre d’a fambre.
Crisis
Sagardiana
Zenturas d’abriespa…
Imos d’apretarnos os zenturons…
Quí sacará a millor zentura d’abriespa?
Seguntes quí prebe de fer-ne, s’en quedará sin bodiellos
u l’en sutirán por as orellas.
Zenturas «crísicas» imos a bier muitas por a carrera.
Si cal ta apañar iste entuerto d’economía
yo m’en apreto una miajeta más.
Ixo que ya en porto bien achustau!
Sagardiana
Bukowski
No en faigas
diz Bukowski.
No en faigas
a no estar que o sol
aflame as tuyas tripas…
………
O bideo ye d’un amigo de Madrid, poeta. O testo que en leye ye de Charles Bukowski, un atro poeta.
Sagardiana
Bienestar
En a plazeta San Felipe
a ras puertas d’o museo de Pablo Gargallo en Zaragoza.
Ay, que bien se está!
Sagardiana
Fridor mineral
A birabola parda de l’urmo espullau
en abril baxaba.
Igual que una fuella
bolito ent’o suelo endrezaba;
Dende os camals que ro zielo tocan
enta ra tronca que a os camals refirma.
Dende a tronca enta o fridor mineral
d’a guega d’o suelo y más tabaxo;
si ese podíu más entabaxo.
As colors y a guambra
a ra fín d’o biache
debuxón n’o suelo ro mío corazón cayíu.
………
Retrato feito en l’armita de Loreto ayer 2 de abril. En primeras pensé que yera una fuella de l’urmo que en hay en a plazeta, pero dimpuesas paré en a cuenta de que yera una birabola.
Sagardiana
Cosas d’a soledá
Solo que a mirar, s’amana.
Ni respiro. Solo que miro.
N’a soledá, iste paxarer,
cuasi me ampara d’o frío.
………
Ista tardi, en a Laberca de Loreto, yera mirán a danza d’as fochas cuan sentí una canta: «i uu, i uu».
Me miro t’alto y denzima de yo me se yera mirán iste paxarer.
Sagardiana
1 de abril, a fosca memoria
Por toz os que luitaron por a libertá y a 1 de abril de 2010 en foscas fosas d’o sublido son encara apedecaus.
Por todos los que lucharon por la libertad y a 1 de abril de 2010 en oscuras fosas del olvido están todavía enterrados.
Sagardiana
Yan {P} en biache
Cobaxo un zielo fosco
bolitos s’endrezan
ta un maitín
de luz.
Yan, sagardiana
Adedicau ta un amigo, muito buen amigo, ta un mayestro en l’arte d’a parola. Ta un amigo que ye luen, tan de luen como a mán. Y a más ta un amigo ta cutio. Grazias por estar astí, perén.
«Predator global» versus «money, money, money»
A la de una…
A la de dos…
A la de tres…
Soi umano, e qué?
Sagardiana
Utopía presente
A igualdá
naze
toz
os días.
Pierre Joseph Proudhon
1809-1865
………
O dolmen neolitico d’o retrato ye a «Caseta d’as bruxas» en a Sierra Bail, termino de Ibirque, u Bilque. Iste lugar estió ro más altero poblau de toda ra Sierra Guara. Diz que yera abitato por un pueblo de pastors.
Sagardiana
Bideo de Greenpeace…a cruz d’a berdá
As imachens pueden ferir a tuya sensibilidá…
As sensibilidaz poderban fer que isto nunca no estase zierto.
U alcaso
as sensibilidaz podemos fer que isto no pase nunca no pas.
Sagardiana
Saqueo y «Estado d’o bienestar»
As nazións indichenas continan estando «saqueadas», os suyos recursos furtatos, a suyas sapienzias anzestrals malapropiatas a ra fuerza. Os suyos suelos malmesos, y a suyas auguas emporcatas por berenos industrials.
Tot isto causato por l’angruzia d’os paises zebilizatos y as suyas instituzions dinerarias, mercantils y transnazionals.
Por l’angruzia tambien d’os mesmos paises an biben, isolaus, os indichenas. Por os suyos mesmos gubiernos corrutos, que fan conzesións d’esplotazión, d’os suelos anzestrals, a fabor de interpresas estrancheras que furtan os recursos naturals propios d’as tribus.
Y muitas bezes istas conzesións son feitas ta ferse cargo d’a «deuda externa» que os paises d’o Sur en tienen con os paises d’o Norte. Deuda, que ye bosata de feito fa ya añadas y que por otra parti ye ilechitima, inchusta e inmoral.
A esferra que se fa en os suelos indichenas, ta sacar difuera d’os suyos terrenos as materias primas, ye o pré, dentre unatros, que os estados d’o Sur bosan ta que o Norte y Ozidente sigan en o camín d’a «cultura d’o bienestar».
Y a consecuenzia d’isto, os pueblos indichenas d’a tierra han amenazata a suyas soberanías enerchetica y alimentaria, o cualo mete en periglo o sobrebibir d’as suyas chens.
Puede estar que haiga una soluzión chusta, cuan tengamos en conzenzia que a deuda istorica ye d’o Norte y no d’o Sur; cuan se bose a ro Sur a «deuda ecolochica» que o Norte habemos con él, y cuan haiga rispeto por toz os pueblos indichenas d’o mundo.
Si o nuestro bienestar, ye a costa d’o saqueo, dimpues no digamos que no imos feito chenocidio, si no imos prebato de meter coto a iste desproposito de zebilizazión.
Sagardiana
Bibir ye lo que en queda
En días tristos, cuan a chen s’en ba…
Cuan s’en ban, anonimos, tantos y de tantas trazas,
bibir una mica más ye lo que en queda.
Solo que ixo nos queda.
Bibir.
(Chicotón omenache ta Miguel Delibes, escritor castellano d’a tierra y sus chens)
Sagardiana
Lo retrato ye feito en Larraño Grande, Laudio, Araba. O ganau ye d’un amigo d’o mío «chirmán d’a plebia» Juanmari, que no para de sacar a camara de retratar por o monte y tira istos retratos así de polius. O Gorbea s’en beye bien pincho más entallá y al atro costau lo Cantabrico, encara que no s’en beye se ulora dende astí alto.
28/2/2010…zaguera luna de frebero
Amaneze a luna
con a nuei
a cuestas.
A luna ye retratada dende Sangarrén, en a muga entre os Monegros y a Plana de Uesca.
Sagardiana