O can que no ploró por l’amo
No ye de piedra…
No ye feito por un fustero…
Tampoco no s’ha meso n’un bardizal…
Sólo que ye
o can d’un faraón d’ixos, qué
ta estarse bien acompañáu n’a fuesa
l’en sacó l’o crapazín …
e se l’en portó ent’a l’atro mundo,
ta ixe que marchan os grans furtaires.
E iste cuento, por a chaminera s’ha escapáu?
Pues ba estar que no, qué
en istos tiempos, o imperio d’os diners
fa momias toz os días…en o reino d’s bibos.
A la fin…as cosas no ban cambear.
Sagardiana
A negror d’o biso, a blancor d’asbesto…as colors d’iste mundo maldau
Güé m’alcuerdo de Bopal, m’alcuerdo de Chernobil, m’alcuerdo d’as selbas d’America feitas fogarita, m’alcuerdo d’os ninos e d’as ninas soldau, m’alcuerdo…
Güé m’alcuerdo de Bopal, m’alcuerdo…
Güé ya no i son belgunos d’os que ayere treballaban en as maldadas casas de tintura u en os maldaus tellaus d’as casas, u en as calderas e furnos….
Sagardiana
(AUM)
Si puez escapar d’o mundanal rudio, noragüena.
(Encara qué, solo que siga, prexinando)
Sagardiana
Chuan de Lanuza V, In Memoriam
Por esfender os Fueros e Oserbanzias.
Por dexigir as Libertaz e os Dreitos.
Por enfrontinar-se con a Inquisizión.
Por chilar con os aragoneses: «Contrafuero e biba ra Libertá! «.
Chuan de Lanuza V, Chustizia Mayor d’o Reino de Aragón,
fuó decapitáu
en a Plaza d’o Mercáu de Zaragoza
o maitín d’o 20 d’abiento de 1591,
por orden d’o Rei de Castilla Felipe II.
E a suya capeza, de muestra al raso,
estió cuatro añadas…
ta escarmiento cheneral.
Nunca no pás sublidare-mos ni a suya presona
ni o suyo nombre
ni o suyo quefer.
Sagardiana
De qué son feitas?
– A qué cosa que aturas?
N’on beyes que n’hai tronada?
No podemos bolar n’istas malas boiras!
– Dexa que m’en quede alufrán
de que son feitas
ixas zendellas que m’ espantan.
– E si a berdá t’aconorta?
– Allora habré de marchar t’adebán
sin miedo a o miedo.
Sagardiana
Nezesidá
Co-cu, canta ra granota
Co-cu, n’a poza esmediada.
Co-cu n’iste estibo furo
solo quiero que a mosica
de l’augua.
Sagardiana
… de abelletas territorio
Simpla borraina
que a lei d’arzilla manas dende o suelo.
O pan , a luz y l’augua
amanezen cada día con tu saya blanca.
Simpla borraina,
d’abelletas territorio.
Sagardiana
Grazias a toz por ixos comentarios zagueros que no iba poder publicar dica agora. A perdonar por o retraso, demano desincusas. Adedico iste chiquer poema a toz busotros. Ai! y grazias por estar astí.
Mediano…sublido e onra
O mío lugar, ya no i ye;
s’afogó en o zienego.
S’amortón a chenta, l’aire
as risas, os pasos,
o mormor d’a fuen…
E a penar de tot e con ixo
a mía sangre de piedra, fizo
que nunca no yo reblase
ni una mica.
Astí soi, plantada
goyosa de alentar
por denzima l’augua.
E a mucha onra!
Sagardiana
Quí ye ixe qui soy?
O zielo e o infierno.
A libertá.
Un anchel.
Un diaple.
Quí ye ixe qui soy?
diaple u anchel?
anchel u diaple?
Sagardiana
Paxaro e yerbalinias
Amaneze, borrasca, tiempo nublo
una grán notizia
cruzas? pasan as grudas
¿ta qué marchar? tiempo muerto
dos menutos a pré d’uno. Eternidá.
Sagardiana
Ye berdá?
Ye berdá ixo que m’amostrón n’a escuela?
Ixo que leyé n’os libros?
Ixo que m’en dijón pai e mai?
Ixo que yaya m’en contó?
En ye berdá ixo que deziban toz
que yera berdá?
Si no estase berdá…
ta que tanto aprender?
E si estase zierto
que a berdá s’aprende…
cuala berdá ye ixa que s’amaga n’o papel?
A buena berdá?
A berdá ofizial?
A berdá a meyas tintas?
A mala berdá?
A berdá berdá?
Sagardiana
A nuestra casa
A tierra ye un chiquer planeta
d’una estrela chicota,
en o canto d’una galaxia mediana
adintro d’un uniberso
de trillones
trillones…
…trillones
de galaxias
con estrelas
e planetas…
Adintro d’ista piedreta
chiramos por l’uniberso.
Sagardiana
Canta de Labordeta en Lengua Aragonesa
«M’aganaría estar pino»
M’aganaría estar pino d’un mon de lo Pirineo,
pa meterme todo blanco con la nieu de lo ibierno.
Si fese fagüeño, chuflase l’ausín
u sofla ixe zierzo, yo plantau aquí…
Yo plantau aquí.
Y en plegar a premabera, de acuquetas emplenarme,
izando ras rezias trallas, pa fesen niedos as abes.
Si fese fagüeño, chuflase l’ausín
u sofla ixe zierzo, yo plantau aquí…
Yo plantau aquí.
Os corders pa lo berano, chunto a yo s’acocharían,
acalorando en a sompra en que estiese meyodía.
Si fese fagüeño, chuflase l’ausín
u sofla ixe zierzo, yo plantau aquí…
Yo plantau aquí.
El otoño yo i bería, de colors, como as fogueras
as faus, caxicos y yo, tremolinos y nogueras.
Si fese fagüeño, chuflase l’ausín
u sofla ixe zierzo, yo plantau aquí…
Yo plantau aquí.
Y lo ibierno si benise, trozandonos pa bagueras
no i fa falta, diziría,
que no i quedan chamineras.
Si fese fagüeño, chuflase l’ausín
u sofla ixe zierzo, yo plantau aquí…
Yo plantau aquí.
N’iste enlaze sentirez a a canta:
http://www.goear.com/files/external.swf?file=8f24c8b
Sagardiana
Treballar
Lo treballo ye l’alazet d’una bida digna.
En istos tiempos que corren, suena ista canta.
Istas bozes suenan igual como antis.
Igual como antis, toz os treballos
son l’alazet d’a dignidá.
Sagardiana
A mosica d’o bideo ye d’a Bullonera, que chunto a Carbonell y Labordeta, desancharon por iste país en tiempos de sequera, muitas letras d’animo y protesta.