Nezesidá
Co-cu, canta ra granota
Co-cu, n’a poza esmediada.
Co-cu n’iste estibo furo
solo quiero que a mosica
de l’augua.
Sagardiana
Co-cu, canta ra granota
Co-cu, n’a poza esmediada.
Co-cu n’iste estibo furo
solo quiero que a mosica
de l’augua.
Sagardiana
Croan, croan, croan
o zapo y a granota
que si no plebe
en septiembre
ploran.
Besaz descomunal
septiembre 15, 2011 en 1:50 am
Buen orache que tenemos, chiquer. De pleber, cosa. Iste estibo ha estau bien malo; solo que calors y sequera. Por astí por a Plana de Uesca, una tronada y prau. As tomateras, ni medianas. As judieras esgalichadas. As calabazeras una miajeta más luzidas. En fin…qué le imos a fer.
Siente, que m’han feito muito goyo istas letras tuyas.
¿Qué tal plantas? ¿fuerte?
Unatro besaz, tan descomunal como ixe tuyo, …ta tu.
septiembre 17, 2011 en 10:36 pm
Qué biene el agüerro y as mias malotias con él pero… empezipia de nuebo o curso que yera canso de no fer brenca
septiembre 26, 2011 en 6:35 am
¡Me yes mancata en a trobada! E ixo bie estata una comunicazión que ha feito onrra uno de os tuyos poemas.
Besazzz
octubre 9, 2011 en 10:46 pm
Ey Javier, ¿qué tal plantas? Boi una miajeta aqueferosa ista añada, bufff.
Me cuacan muito istos mensaches que metes en o blogue.
No estié n’a Trobada. O tiempo ye radido en casa mía.
Isto d’os neutrinos me tiene embolicata…¿no estará que boi entazaga en puesto d’ir entabán?
Un besaz, chirmano.
octubre 31, 2011 en 6:43 pm
Las necesidades a veces son muy importantes, por eso las tenemos que saciar cuando se nos presentan!
diciembre 8, 2011 en 3:23 pm
Lo malo, hoteles, es que a veces no se pueden saciar. Gracias por pasar por aquí. Un saludo.
diciembre 8, 2011 en 6:24 pm