José Rodrigo Gabarre, In Memoriam
S’en ha muerto un amigo, un mayestro, un jotaire… S’en ha iu, pero s’en ha quedau ta cutio con nusotros. Toz os que por suerte l’en imos conoxiu, ploramos a suya marcha.
José Rodrigo estió d’ixa traza d’ombres que dexan siñal en uno.Yo nunca no en podré dezirlene adiós. Por ixo que,
ta luego Pepe, ta luego!
Ta cutio con nusotros, amigo
Sagardiana
Parate cuenta la suerte de aber teniu a suya amistá. Toz mos en iremos un diya o un atro.
Un fortal abrazo
febrero 2, 2010 en 5:44 pm
Asinas ye, pero…
Grazias Ara.
Buena nuei.
febrero 2, 2010 en 11:02 pm